|
|
|
Казахские сказки — Қазақ ертегілері / Қазақша Арыстан мен түлкіАрыстан қартайды. Аңдарды бұрынғысындай аулай алмайтын
болды. Енді аңдарды айламен аулағысы келді. Өзі үңгірде жатты да:
– Аурумын, жүруге әлім жоқ, – деп барлық аңдарға хабар таратты.
Аңдар бір-бірлеп арыстанның халін білуге келді. Арыстан
аңдардың біреуін де қайтармады. Бәрі де арыстанға жем болды.
Бір күні түлкі келді. Ол үңгірден алысырақ тұрды да:
– Халіңіз қалай, тақсыр? – деп көңілін сұрады.
– Халім нашар. Неге жақынырақ келмейсің? Берірек кел, түлкіжан,
бір азырақ сөйлесейік? – деді арыстан.
Түлкі:
– Мен саған жақын барар едім-ау, бірақ саған кірген із бар да,
шыққан із жоқ! – деп жүріп кетіпті.
|
1851